ŞARKI SÖYLEMEK İSTİYORUM

“Mavi gözlü devin anısına”

Seni düşünmek güzel şey
ümitli şey
dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey.
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil
şarkı söylemek istiyorum...

Nazım Hikmet RAN

Kendimi bildim bileli fikren, kalben kimden, kimlerden yana taraf olduysam içim kan ağlayarak yenilgilerini, kaybetmelerini izlemek zorunda kaldım.

Bu yüzden artık durup düşünme vaktinin geldiğine geriye dönüp neden böyle oldu diye bakma aşamasında olduğuma kanaat getirdim. Yoksa yanlış tarafta olan acaba ben miyim?  Delicesine kazanmasını istediklerim kırk yılda bir saman alevi gibi geçici parlayıp sönen zaferlerin dışında neden hep yenik taraftalar.

Futbol takımı tutarım, üç büyüklerin hegemonyasından kurtulup şampiyonluğu göğüsleyemez, siyasi parti tutarım hep muhalefet koltuklarını doldururlar, kırk yılda bir iktidara gelseler de koalisyonlarla boğuşurlar, net bir seçim zaferi görmek mümkün olmaz. Müziğine hayran olduğum şarkıcı ya da toplulukların kasetleri tutmaz, radyoda, tv de o güzelim parçaları dinlemek hayal olur. Bir ülkenin liderini, idare şeklini onaylarım tüm kalbimle, darbe olur lideri kurşunlanır. Üslubunu, yazım şeklini sevip takdir ettiğim yazarlar ünlenmez, kitapları çok satanlar listesine girmez. Beğenip izlediğim tv dizileri reyting yapmadı diye yayından kaldırılır, bir daha ne oyuncularının ne de dizinin adı sanı duyulur. Dürüst ticaret yaptığını düşündüğüm tüccarlar büyük kartellerin rekabetine dayanamaz, iflas eder kepenk kapatır, beni sevmediğim istemediğim yerlerden alışveriş etmeye mecbur bırakır.

Hayvanlardan yana olurum, onları severim, aynı onların beni sevdikleri gibi karşılıksız, çıkarsız, tüm safiyetimle. İtlaf edilirler, barınaklarda telef edilirler, araçların altında kalıp can verirler, yabanıllarının yaşam alanları ellerinden alınır, onlar hep kaybederler.Hayatlarını, saygınlıklarını, sevenlerini, yuvalarını hep ama hep kaybederler.

Sözde değil özde hayvan sevenlerden, hayvan hakları savunucularından yana olurum, mücadelemizin semeresi hayvan hakları koruma kanunu çıktı diye sevinip bayram edecek olurum, yasa; göstermelik, uygulanmayan, lüks diye bakılan tozlu raflarda sürünen diğer yasaların yanlarına konur. Bir çok belediye bildiğini okur, açık gizli toplu katliamlar, itlaflar, tecrit kampı niteliğindeki barınaklar, fütursuzca kamu oyunun gözleri önünde icraatlar(!) devam eder.

Hayvan hakları savunucuları tu kaka olur, lafları, sözleri dinlenmez, etkinlikleri sıfırlanır. Onlar da benim tuttuğum mağlup grupların içinde yer alır.

Hata kimde acaba? Hep kaybeden tarafta olmak bir yazgı mı benim ve benim gibi düşünenler için? Yoksa doğrunun, haklının,iyinin, güzelin yanında olmak mı hata?

Ve bizler hep kaybeden tarafta olmaya mahkum muyuz?

Bari bu kez hiç olmazsa bir kez kazanan tarafta olmak, gülmek, mutlu olmak, “oh be..!” demek istiyorum hepimizin adına.

Büyük Usta, şair Nazım Hikmet gibi salt şarkı dinlemek değil, artık şarkı söylemek istiyorum.

Ece Bilgin